Berkelstedentoernooi 2024 in Stadlohn

Op zaterdag 5 oktober gaat een grote Zutphense delegatie op weg naar Stadlohn voor het 40e (!) Berkerlstedentoernooi. De prachtige laagstaande zon boven de mistbanken en berijpte velden met glinsterende spinnenwebben in het struweel is onderweg naar Stadlohn van grote schoonheid.  

Aangekomen in het werkelijk brandschone gymnasium van de stad blijkt dat we zelfs meer dan 2 teams aan spelers hebben. Dat komt goed uit, zo kunnen we zowel Lochem als Eibergen aan een heel zestal helpen. Maar voor we beginnen is er eerst veel aandacht voor een grote collectie gebak, geheel naar Duitse traditie!  

De voorzitter en de innemende burgemeester spreken op vlotte wijze een welkomstwoord uit, waarna Klaas mij droogjes vraagt: “Wat zei hij nu eigenlijk?”. Tja…

We gaan naar de borden, het toernooi omvat 7 ronden Zwitsers met een bedenktijd van 15 min. p.p. en een increment van 3 sec/zet. De eerste ronde:  Zutphen 1 tegen Zutphen 2!   

In ronde 2 zien we iets grappigs: Klaas mag alweer tegen Marinus, die is uitgeleend aan Lochem 1! Na de + remise voor Marinus in het eerste partijtje wint Klaas nu wel. 

Het 1e zal wel eens een rol kunnen spelen, zeker als de ene na de andere concurrent wordt verslagen en ook na de heerlijke warme lunch via een uitgebreid buffet de laatste favorieten worden geklopt, niet in het minst door de ontketende Nathan van Dam die dankzij zijn uitstekende spel door Klaas halverwege het toernooi wordt bevorderd naar bord 3, zodat deze ijdele maar nog niet overtuigend scorende correspondentnaar bord 5 mag…  

Nu heb ik al langer betoogd dat we onze talenten het best op zo hoog mogelijke borden kunnen zetten omdat ze dan meer leren en ook omdat ze dan wennen aan het vreselijke leed dat bij verliezen hoort:). Maar de herplaatsing knaagt toch flinkaan mijn wankele gevoel toch een aardige clubschaker te zijn en ik scoor daarna 3 nullen op rij…

De laatste ronde tegen Winterswijk 3 zou een makkie kunnen zijn en de grote beker lacht ons reeds toe. (Wie zoet is krijgt lekkers, tenslotte) Maar Winterswijk heeft alle teams ongeveer even sterk gemaakt en we gaan voor het eerst onderuit… Gescher 1 is de lachende derde en wint de reusachtige bokaal. 

Ons 2e team kan ook terugkijken op een prima toernooi: zij laten veel 2e en 3e teams onder zich.

Maar wat blijkt nu: we zijn met het 1e team gedeeld 2e met Winterswijk 2 geworden, ook op bordpunten en na enig beraad met Klaas wordt gekozen voor een eerlijke strijd om de felbegeerde glimmende op één na grootste prijs: een barrage met 5 min. potjes zonder increment. 

Ik ben intussen zo boos op mijzelf door de vorige 3 ronden dat ik als een razende de zetten op het bord smijt en dat wordt mijn jonge en sportieve opponent te veel. Echter, slechts 2 anderen winnen ook, waardoor het 3-3 is en omdat de teams ook een keer naar huis willen voor zonsondergang, mag Klaas toch aan de bak voor een loting. Ik denk dat geluksvogel Klaas bij zulke evenementen tegen alle statistische berekeningen een kans van 90% heeft op winst en ja hoor: hij kiest juist!

Met een goed gevoel mag hij even later het fraaie kleinood in ontvangst nemen en we besluiten het feestje compleet te maken door een bezoek aan het centrum van Stadlohn, waar naast een indrukwekkende kerk een lieflijk terrasje in de laatste zonnestralen op ons wacht. 

Ons is een wat afgeslankte delegatie: Maria, Joris, Mark (veruit de grootste geoefende terrasliefhebber!) , Klaas en ondertekende. Zo komt een eind aan een bijzonder geslaagde en gezellige dag. En versie 41 van het toernooi in 2025 zal zijn in…Zutphen!

Eric Kloppers