
Voorronde nationale Jeugdclubcompetitie
Afgelopen zaterdag waren we in een warm en zonnig Deventer present met een D-team (=kinderen t/m 12 jaar) present om deel te nemen aan de voorronde van de nationale Jeugdclubcompetitie (JCC). We hadden stiekem gehoopt dat nog niet alle clubs zich van de coronacrisis hadden hersteld zodat wij een grotere kans hadden op een van de 2 halve-finaleplaatsen. Helaas was dat niet het geval: alle clubs uit Arnhem, Nijmegen, Deventer, Apeldoorn en Arnhem met een jeugdafdeling waren met een of meer teams vertegenwoordigd.
Nou ja, niet echt helaas natuurlijk want het is fijn voor die clubs en voor het schaken in het algemeen dat het jeugdschaken het afgelopen jaar weer helemaal is opgebloeid!
Ons team bestond uit Florian, Joaquin, Metin, Bas en Kjeld. De eerste vier namen kennen we nog van het schoolschaakkampioenschap. Dat geeft misschien de indruk dat onze schaakclub een smalle basis van talentvolle spelers heeft, maar niets is minder waar: zo deden bv. afgelopen vrijdag verscheidene kinderen nog proefexamen voor hun Stap en behaalden meteen al klinkende cijfers. En we hebben ook nog enkele jonge kinderen in huis waarvan ik ook wel het een en ander verwacht. Volgend jaar dan misschien een C-, een D- en een E-team??
We moesten dus in de stomende hitte opboksen tegen zware tegenstand. Bovendien moest ons team het zonder de morele steun doen van de meegekomen ouders want die mochten helaas niet de speelzaal in. Nou ja, niet echt helaas natuurlijk want met ouders erbij was het echt kokend heet geworden in de krappe zaal...
Meteen al in de 1e ronde kregen we een geduchte tegenstander: Velp. Omdat Florian niet helemaal fit was, hadden we hem deze ronde uit het team gelaten. Joaquin nam daardoor de honneurs aan bord 1 waar. Dat deed hij goed want hij won soepeltjes zijn partij. Maar aan de andere bord werden we weggespeeld, dus we begonnen met een stevige nederlaag...
De 2e ronde tegen UVS 2 ging het beter: die hadden hun 1e bord leeggelaten omdat ze maar met 3 spelers waren. Dus dat was een gratis punt (en nog een rondje toekijken voor Florian). Kjeld kon het aan bord 4 niet bolwerken, maar Joaquin en Metin wonnen hun partij. Metin zelfs met zo'n grote overmacht van stukken dat er een groot gevaar van pat aanwezig was. Dat gebeurde gelukkig niet en het werd dus 3-1 voor ons.
Daarna troffen we Wageningen: dat werd weer 3-1 maar ditmaal voor de tegenstander. Tijdens deze drie ronden had ik een wat je-ne-sais-quoi-gevoel bij ons spel gehad : het was niet slecht, maar een beetje ongeïnspireerd, krachteloos. Wat ik had gezien bij het schoolschaken, miste ik nu. Maar in de 4e ronde, tegen het Nijmeegse SMB was de spirit er opeens weer: deze voorwaar niet kleine jongens speelden we met 3-1 onder de tafel! Ook tegen ASV (Arnhem, ook een geduchte club) zetten we ons beste beentje voor en wonnen we met 2.5-1.5, mede dankzij een keurig uitgespeeld eindspel van Florian (waar ook de stiekem de zaal ingedruppelde ouders van konden meegenieten).
(hierboven het tricky eindspel dat Florian met zwart met beperkte bedenktijd - er werd zonder increment gespeeld - wist te winnen)
In ronde 6 traden we aan tegen Schaakstad 1, de onbedreigde koploper. Allemaal kinderen die in Stap 5 zaten (wat ze ook luidkeels verkondigden). Het niveauverschil met ons team (vier Stap 3-spelers en een uit Stap 2) was duidelijk: we werden met 4-0 ingemaakt. Soit.
In de laatste ronde mochten we nog een keer ons kunnen laten zien tegen UVS 1. Dat team was nog in de strijd om een van de twee halve-finaleplaatsen. Dus die vochten als leeuwen... en strandden op 2-2. Daarmee kwamen ze nog goed weg want Joaquin blunderde in een veel betere stelling zijn partij weg. Een mooi punt in deze ronde kwam van Kjeld die het in de voorgaande ronde steeds net niet gered had: met dat ene punt maakte hij zijn dag toch nog goed!
In de einduitslag bleken we op de 6e plaats terecht gekomen te zijn. Dus niet in de prijzen maar in de middenmoot. Maar we hebben tegen sterke teams uitstekend gepresteerd dus in ieder geval deze teamleider kijkt met een heel tevreden gevoel terug op dit toernooi!
Jos Landsheer