Zutphens drietal in afgelopen Voorst Open: 

Lútsen Wijngaard 6 uit 6!

Vandaag is de laatste avond van het Open Voorster Kampioenschap: ronde 6. Lútsen heeft de hoofdprijs in zijn groep C al verzekerd, want met 5 uit 5 is hij al niet meer in te halen. Maar hij zit zoals gebruikelijk rustig en met de uitstraling van een ware kampioen achter het bord en staat rond zet 20 al heerlijk. Niet veel later wint hij al voor het 22 uur is, dat wordt nog even wachten op de prijsuitreiking om 0.00 uur! Maar wat een score: 6 uit 6. 

Lútsen op weg naar de hartelijke uitreiker Henri Jansen

De buit is binnen met een grote glimlach…

In groep A speelt onze verse tachtiger Willem Oving in de middenmoot, hij heeft er vandaag ook zin in en als ik nog met een bord vol stukken peins over wat te doen, komt hij reeds met een glimlach zijn zege melden die hem op een mooie slot klassering  brengt. Hij gaat wel vast naar huis met het punt. 

Zelf kan ik nog voor een waarschijnlijk flink gedeelde toernooiwinst gaan, indien het zou lukken om koploper Jeroen Bosch te verslaan. We kennen elkaar al eeuwen en een makkie wordt dat zeker niet, bovendien heb ik zwart geloot. Jeroen vertelt me dat hij zich heeft voorbereid op het Hollands, want op internet is het gemakkelijk vindbaar dat ik daar de laatste tijd veel partijen mee heb geopend. Ook zegt hij met een listige glimlach dat hij zich tegenwoordig bedient van 1 d4 f5 2 g4?!, wat bevestigd wordt door de bekwame en enthousiaste Voorster toernooipresentator en arbiter Henri Jansen. Hij heeft er al een wilde partij met Jeroen mee gespeeld. Wat te doen? Ik schat in dat hij die rare g4 zet toch niet in zo’n cruciale ronde zal spelen en open toch zoals gepland met 1 d4 f5 en inderdaad: hij komt gelukkig (hoewel…) met zijn favoriete 2e zet c3. Zo kan ik rustig een Stonewall opbouwen en de opening verloopt verder naar wens. 

Door een actie met h6 en g5 op de Koningsvleugel win ik daar veel ruimte, maar met de open h-lijn waar ik onterecht mijn aandacht op richt kan ik niks beginnen, waarna een grote ombouw naar de damevleugel vereist is. Jeroen heeft een wild paard dat het hele bord zal zien en uiteindelijk sneuvelt op c5, ten koste van mijn sterkste loper. De remise is onvermijdelijk. En Jeroen wint de A-groep nu met meer weerstandspunten dan de ex-aequo op 4.5 geëindigde oud kampioen Fokke Jonkman. Hij mag verdiend de imposante Jacques van Gelder beker die nog groter is dan de Wereldcup van de FIFA een jaar op de schoorsteenmantel (heeft iemand eigenlijk nog zoiets gedateerds in huis?) zetten…Hij kan het kolossale ding  wellicht amper optillen, maar dat hoeft vandaag ook niet, want zijn naam zal er nog in worden gegraveerd. 

Jeroen Bosch mag de beker nog even niet vasthouden, Henri wijst de plek voor de gravure aan en houdt de cup daartoe slechts dankzij intensieve sportschool training in balans…

Bij analyse blijkt onze partij voortdurend in balans te zijn geweest, geen speler stond op enig moment beter dan +0.5, vrij uniek eigenlijk… Met 4 uit 6 ben ik gedeeld 3e geworden in dit leuke toernooi met 4 groepen voor alle niveaus.

De beslissende match: