Een zege met extra glans voor Zutphen SOS 1

Vandaag zijn we te gast bij de gezellige club Voorst en dankzij mijn al 15 jaar onafgebroken deelname aan het Voorst Open (een aan te bevelen mooi toernooi op 6 maandagen van januari tot mei) ken ik alle 8 de tegenstanders van vandaag en 7 daarvan ook van achter het bord. Alleen tegen John de Boer heb ik bij mijn weten nog nooit gespeeld en dat is nu net mijn opponent voor vandaag. 

Na de hartelijke ontvangst met een kleine speech van de aimabele Henri Jansen kunnen we met het complete team van start. Dat betekent dat onze clubkampioen Willem Oving er gelukkig bij is na het volgens hem erg mooie afscheid van zijn Nellie met onder meer door haar verkozen prachtige songs als “When I’m Old And Wise..” en “Love Of My Life”. Vorig jaar heb ik Deventer nog het genoegen gehad The Zombies te mogen zien, met daarin de originele leden Colin Blunstone en Rod Argent: deze nu ongeveer 80 jarige generatiegenoten van de oudere spelers van ons team bleken opvallend kwiek en vooral de stem van Colin Blunstone klonk nog zo net zo flexibel en subtiel als in een ver verleden. En voor wie het unieke nummer niet kent of nog een keer wil beluisteren: https://youtu.be/lAnAXPIFn9k.

De levenswijze Willem,  omringd door jonge medestanders

Dan komt het schaken zelf met eerst maar eens een rondje voorstellen en openingen:

Aan bord 1 mag onze kopman Joseph Molenaar het met wit opnemen tegen de genoemde Henri Jansen: een onberekenbare optimistische speler die zeker niet de hoogste rating heeft op zijn club, maar die gevaarlijk is voor iedereen. Het wordt de Leningrader variant van het Hollands. Aan bord 2 speelt Klaas Hagendijk met zwart tegen Lûtsen Dooper: een geduchte en precieze speler;  na wat ingewikkelde zetverwisseling ontstaat een soort Geweigerd Damegambiet in de nahand. Het kost allemaal veel (te veel?) tijd voor Klaas. Jesse Bassant komt met wit tot zijn gebruikelijke degelijke spel in het Engels. Op bord 4 is het verhaaltje erg kort: ons grote talent Joris van Baaren mag het met zwart even opnemen tegen misschien op papier wel de beste speler van Voorst: Jeroen Bosch van Rosenthal . Deze komt zoals ik dat van hem ken met de combi d4,c3 en een snel Lg5: een niet te onderschatten Dameloperspel. Ik zeg “even”, want amper komt er enige tekening in de strijd of onze geniale Joris blundert als een speler met rating 157 en laat zich pardoes mat zetten. Ik ken de zeer plausibele verklaring, maar heb beloofd daarover discreet te zwijgen…

Joris al voor de partij met een afwezige blik: “Wat is dat voor een onzinnig spelletje?" Rechts zien we Michiel Jansen met daarachter zijn broeder Henri.

Joris heeft daarna de hele avond om na te denken over de betekenis van zijn potje. Hij vertelt me na al dat gepeins nog net niet dat hij het expres heeft gedaan, maar wel dat hij in het verloop van de avond kon zien dat alle spelers zo scherp als een mes waren om domme dingen te voorkomen en dat dit natuurlijk komt door de schrik die van de snelle en wat onthutsende 1-0 uitging. 

De lage borden: Rob (rechts) neemt het op tegen Tom en links zien we Jeroen Nikkels en daarachter John de Boer. Willem gaat schuil achter de brede schouders en het hersenrijke  hoofd van Rob.

Dus gaan we maar eens vrolijk verder naar de doorgaans productieve lagere borden: daar zit ik op 5 tegen John, die lang moet denken hoe mijn witte Stonewall aan te pakken. Hij doet dat uiteindelijk thematisch met de aantaster f6, maar ik heb dan al wel een aardig loperpaar dat om het ijzersterke zwarte paard op e4 heen moet dansen. Ruil van het beest zou alleen als escape kunnen, want met de ongelijke lopers die er dan resten ligt de remise al bijna vast. Ik besluit daarom de pionnensteun van het paard vooral aan te vallen.

Aan bord 6 mag Roel van Duijn zijn onberispelijke kennis van de Doorschuifvariant van de Franse opening met zwart demonstreren en na wat onzuiver spel van Jeroen Nikkels wint hij na zet 7 al pardoes een pion bij mooie stelling. Ik zie de laatste tijd veel Franse openingen en begin me af te vragen of de zet e4 (die ik nooit speel) op dit niveau wellicht geheel weerlegd is, want aan de lopende band staan de zwartspelers beter in of na de opening. (Net als in het Lettisch gambiet:) 

Dan naar onze Willem aan bord 7: met wit toont hij hoe de Engelse Opening mooi gespeeld kan worden: hij krijgt fraai stukkenspel op de damevleugel in het vroege middenspel. 

Rob Teunisse bestrijdt met een zwarte Stonewall de d4 opening van oud-lid Tom Molewijk.

De stand wordt uren na het verlies van Joris gelijk getrokken door Willem: hij kan trots zijn op zijn prachtige partij, die uit één stuk lijkt! Inspirerend is het ook, want na Rob die profiteert van een foutje van Tom (2-1)

Commentaar Rob::Wit speelde onnauwkeurig in het middenspel, verzuimde gebruik te maken van compensatie voor een verloren pion en kwam na 21.Db4? verloren te staan. Zwart had dit met Da7! (dubbele aanval op Pa2 en e3) nog forser kunnen afstraffen, maar ook Db6 voldeed voor de winst.

En uw reporter die wint van John die teveel tijdsdruk heeft en na een zorgvuldige avond een paar mindere zetten brengt (3-1) is de zege al dichtbij. Dan wordt het remise aan bord 1: Joseph laat me zien hoe creatief hij een loper heeft geofferd, maar de opbrengst blijkt na een paar goede zetten van Henri wat discutabel: 3 pionnen en niks mat.. En het eindspel loopt vrij strak naar remise. 

Roel moet het technische deel van zijn grote voordeel nog wel afwerken; dat doet hij onberispelijk: het is 4 ½ - 1 ½ en de match is binnen!

Klaas heeft intussen nog maar een seconde of 40 op de klok maar dat belet hem niet om als in zijn beste dagen Lûtsen juist in die stressfase beet te nemen: 5 ½ - 1 ½.

Tenslotte zien we allen toe hoe Jesse in het pionneneindspel tegen de zorgvuldige Michiel tot remise komt. Dat betekent een ruime 6-2 winst met 4 punten via de borden 5-8!

De glans op de zege is toch wel de prachtige pot van Willem en dat na zo’n intense periode! Naar Marten Toonder: “Ik wist niet dat ik het in me had”. En vooral ook niet hoe…

Held van de dag Willem voor de match, John stroopt zijn mouwen op voor de partij tegen mij en Joseph ziet het geheel met een filosofische blik aan.

Eric Kloppers