ZUTPHEN 1 (SOS) wint nipt na mythisch  eindspel van Klaas

Vandaag reizen we naar Zwolle per auto, trein en fiets (zie foto van de IJssel met spoorbrug aldaar), waar in het noordelijk deel van de stad wel degelijk wordt geschaakt in een gezellige soort sportkantine naast een volleybalhal bij de club met de mythologische naam Pegasus.

Pegasus? Was dat niet iets met een paard of zo? Bij gebrek aan een klassieke opvoeding wend ik mij tot bron Wikipedia, die alles weet: Pegasus of Pegasos, in ouder Nederlands ook Pegaas, is een figuur uit de Griekse mythologie. Pegasus, het gevleugelde paard, ontstond uit een liefde tussen de gorgo Medusa en de zeegod Poseidon. Hij kwam ter wereld uit Medusa's bloed toen de held Perseus haar doodde.

De link met het soms nogal bloedige schaakspel begrijp ik nu ook en de oprichters van deze vereniging hadden vast ook een grote voorliefde voor het paard in ons edele spel! 

Vandaag ontbreken Willem Oving en Roel van Duijn en we zien de snel beter spelende Marinus Hartman voor het eerst in ons team!

Na wat kaneelthee (mijn favoriete soort) sluip ik langs de borden: ditmaal van 8 naar 1. Even borden hebben uit zwart. Bij Marinus heb ik de opening wat gemist, maar hij staat gelijkwaardig als het middenspel kan beginnen. En wat er bij Nathan van Dam aan bord 7 is gebeurd is verbijsterend: zijn tegenstander ziet na een mislukte opening nu al een Zutphense vrijpion op d7, die geblokkeerd moet worden door zijn koning, die geen kant meer op kan zolang de goed gedekte pion op het bord blijft…De winst voor Nathan staat al in de sterren geschreven. Aan bord 6 zet Rob Teunisse tot mijn vreugde een Zwarte Leeuw voor. Echter: er zijn nog wel wat stellingsproblemen op te lossen, zo te zien!  Aan mijn 5e bord komt er een witte Stonewall na zetomkering en daarbij is mijn zwartveldige loper buiten de keten: een gunstig gegeven! 

Aan mijn andere zijde zit Joris van Baaren te werken aan een vervolg op zijn explosieve rating groei. Hij was al voorbereid op een Londoner en met g6 en h5 in een opening waarin wit juist meestal actief is op de Koningsvleugel toont hij ambitie. En zo hoort het ook! Mijn bescheiden oordeel over deze rare stelling is wel wat ambivalent: als Joris geen tegenspel krijgt via en h-lijn of in het centrum, dan wordt het een moeilijk verhaal. 

Aan bord 3 speelt Jesse Bassant vlot (dat was vandaag ook zijn doel na de bizarre partij uit de vorige ronde) en ook secuur: hij wint ruimte en heeft al gauw een prachtige witveldige loper, waar diens zwarte collega slechts tegen eigen pionnen aan kijkt. Dan zie ik dat Klaas Hagendijk met zwart een pion heeft gegeven voor een langdurig initiatief in een hem bekend Tweepaardenspel in de nahand.  En Joseph Molenaar aan bord 1 heeft ook een pion gegeven voor mooi open spel vanuit een geweigerd damegambiet.

Net als in de vorige ronde valt de eerste beslissing na 14 zetten aan mijn bord, waar mijn tegenstander bij een ruil een gemene tussenzet mist, die hem een vol stuk kost.  

Maar al te hard juich ik nog niet, want na de analyse van de miniatuur met mijn sympathieke tegenstander met nog zo’n heerlijke kaneelthee kom ik terug in de speelzaal en zie dat Rob na de mokerslag 18 Pxd5 ineens totaal verloren staat. Hij spartelt nog wat, maar kan al snel niets anders dan opgeven. Al snel komen we met 2-1 voor als Nathan inderdaad soepeltjes wint van zijn tegenstander die geen seconde in de wedstrijd is gekomen. Maar de stellingen aan de 5 overgebleven borden laten zien dat de gehoopte teamwinst nog allerminst zeker is. 

Marinus zit wat in de problemen door een witte vrijpion op de a-lijn en ineens duikt hij op bij de bar: opgegeven en zin in wat lekkers. Ik kan het niet begrijpen, want hoewel hij slecht staat is er nog een kans tot wilde actie of hoop op wat mindere zetten van zijn tegenstander. Wat ook kan: dat ik niet begrijp hoe vreselijk verloren hij staat, waardoor zijn opgeven hem juist siert als gentleman… Dat Jesse zijn prachtige stelling net niet tot winst kan voeren na ruil van de paarden is een tweede tegenslag.

Het is nu weliswaar gelijk (2.5-2.5) maar wat te denken van de resterende 3 partijen: De stelling van Joris ziet er vreselijk uit: zijn afgesneden toren op a8 doet nooit meer mee aan het potje en zijn koning op de belegerde en al aardig verwoeste koningsstelling is in levensgevaar.

En ook bij Klaas ziet het er somber uit. Zijn tegenstander heeft het initiatief van Klaas nog knap overleefd en staat een pion voor. Bovendien heeft Klaas nog maar 2 minuten tegen 40 voor Boen Tan, zijn wakkere opponent. Ik spreek in de wandelgangen een paar leden van deze club en het respect blijkt groot voor deze broer van de Nederlands schaakkampioen in 1961: Hoan Liong Tan, die helaas al 15 jaar geleden is overleden. Boen is intussen 92 jaar en mijn informanten vertelden enthousiast over zijn fysieke en mentale energie en schaakpassie, die je ook wel ziet als je hem achter het bord bezig ziet. 

Joseph heeft echt mooi gespeeld in het tactische middenspel en blijft uiteindelijk 2 gezonde pionnen voor in het toreneindspel: een technische klus die wel aan hem is besteed! Maar een kleine nederlaag is nu wel mijn prognose, zeker als Joris inderdaad verliest. Daarna wint Joseph overtuigend en is het dus 3.5-3.5…

Dus heeft iedereen zijn blik op de partij van Klaas en Boen. En niet alleen op de partij, maar ook op de klok, waar Klaas intussen moet zetten met luttele seconden op het schermpje. Het increment redt hem voorlopig, want hij blijkt enorm besluitvaardig en blijft stoïcijns zetten, als een Hagendijk in zijn beste jaren! Bovendien produceert hij veel prima zetten en uiteindelijk rest een remise eindspel met KTL en pi voor Klaas en KTP voor Boen. Dan weet Klaas met zijn actieve Koning een gemeen vorkje te geven op toren en paard, waardoor Boen niets anders kan dan de kwaliteit te geven, waarbij wel de laatste pion van het bord verdwijnt. Dit alles nog steeds met steeds een seconde of 15 voor Klaas. En voor Boen nog meer dan 10 minuten…

Boen biedt nu remise aan, maar Klaas blijft lekker zetten in het legendarische eindspel KT tegen KP (boeken zijn erover geschreven!) , eerst zonder veel plan, maar wel met een nuttige tijdwinst tot 45 seconden en dan met een helder plan, na heel veel zetten leidend tot het verwoestende dilemma voor Boen: mat of paardverlies! Dat laatste doet te veel pijn voor een Pegasus-lid en daarom geeft Boen nu op. 

Zo winnen we de mythische strijd met 4.5-3.5 en hebben we opnieuw 2 matchpunten binnen, vandaag voor de poorten van de Zwolse tartaros weggekaapt…

Eric Kloppers

Pegasus 1 Rating S.G. Zutphen 1 Rating Ronde 2
Belt van de, G.W. (Gerwin) 1930 Molenaar, J. (Joseph) 2034 0 - 1
Tan, H.B. (Boen) 1856 Hagendijk, K. (Klaas) 1892 0 - 1
Hubers, J.L.A.G. (Han) 1864 Bassant, J. (Jesse) 1986 ½ - ½
Wal van der, P. (Piet) 1846 Baaren van, J.A. (Joris) 2005 1 - 0
Holtrop, B.S. (Bernard) 1760 Kloppers, E. (Eric) 1912 0 - 1
Willemsen, D.J. (Dennis) 1828 Teunisse, R.J. (Rob) 1795 1 - 0
Pilon, C. (Kees) 1748 Dam van, N. (Nathan) 1763 0 - 1
Pol, M. (Marcel) 1736 Hartman, M.G. (Marinus) 1783 1 - 0
  1821   1896 3½-4½

We hebben 48 gasten en geen leden online