SG Zutphen 1 wint opnieuw met grote cijfers van concurrent

Titelkans neemt verder toe
ASV 5 - SG Zutphen 1      2-6

Op bordpunten staan we na de enorme zege in de vorige ronde 1e op de ranglijst, maar met De Toren 4 met een matchpuntje minder en zeker ASV 5 - met evenveel matchpunten als wij - waar we vandaag tegen mogen, zijn er nog kapers op de kust.
De verrassing van de dag is Frank Posthuma, die Nagib Zafari gaat vervangen. Hij heeft naar eigen zeggen de laatste tijd haast niet geschaakt, dus wordt het afwachten wat hij er nog van kan!

Na een korte reis zijn we veel te vroeg in Arnhem; tijd genoeg voor wat handen schudden met bekenden.  Ruud Wille vindt het erg jammer dat Gerrit Ruegebrink er niet bij is, vooral omdat dit een punt scheelt, zo zegt hij. Van je collega's moet je het maar hebben...Wouter van Rhijn (goede naam in Arnhem) ken ik al vanaf het zomertoernooi in Dieren in de jaren '80 en over namen gesproken, wat te denken van Otto Wilgenhof, die natuurlijk gezellig bij komt praten.  Het wordt een avond met veel associaties, namen en wendingen, zover is al duidelijk. Want als ik achter het bord plaatsneem blijkt mijn tegenstandster de talentvolle Quirine Naber. Zij doet qua verschijning echt wel wat aan mijn dochter Isold denken. En Otto moet ook al aan zijn dochter denken...want zij heet eveneens Quirine (Toch niet de meest algemene naam)! En sterker nog: Isold en Otto's Quirine zitten in dezelfde klas op school in Zutphen! Dus kunnen we samen ook nog een ouderavond van vorige week evalueren. Ook wordt de tijd gedood met enkele legendarische anekdotes bij een kopje thee of koffie van slechts 80 cent!

Dan zien we in het team van ASV ook de bekende Tony Hogerhorst aan bord 2. Na al dat gepraat is het eindelijk acht uur en gaan de klokken aan.  Tijd voor de eerste ronde langs de borden: Gert-Jan Ludden heeft wit en in de Tarrasch is het thema strak en helder: spel tegen de isolani van zwart, die met Da5 nieuwe paden inslaat. Klaas Hagendijk heeft het vorige verslag goed gelezen, want hij zet in een Engelse opening de vreselijke c5 d6 e5 muur neer: de Volkshuis-shuffle alsof het 1994 is. Aan bord 3 speelt Willem Oving een heel ander soort Engelse opening na c4 e5. Er ontstaan al gauw grote gaten in zijn structuur en het oogt niet al te best. Dan zijn we aan 4 bij de topscorer van ons team, voorzitter Kees Henstra. Hij speelt een degelijke Caro-Kann: weinig ruimte, weinig zwakke velden.

Aan mijn bord is alweer sprake van de clash Londoner variant tegen een Konings-Indische opstelling.  Quirine speelt het sterk en met een verrassend Df6?! ook scherp. Omdat ik op school (jazeker, dezelfde school die eerder in het verslag al opduikt, Vrijeschool Zutphen) morgen een beroepenmarkt heb geregeld - heel intensief in voorbereiding, nam ik mij voor om het vandaag erg simpel en strak te houden. Maar als er zulke leuke zetten gedaan worden...dan vergeet ik al gauw mijn voorzichtigheid en wordt het ook door mijn zetten juist een hypermoeilijke stelling. Aan bord 6 speelt Alexandr ook al Engels, hier met c4 c5 en vrij normale zetten. Maar wit heeft wel enig voordeel, zo lijkt het me.

Jan Blaak heeft met wit een interessante Franse opening, waarbij al snel 6 pionnen in de doos gaan, waardoor het spel met al die stukken een erg open karakter heeft. Wat valt op: zwart heeft een isolani, maar wel mooi actief spel als compensatie.  En dan naar Frank Posthuma, die juist met zwart graag Frans speelt en hij blijkt niet vergeten hoe de theoretische variant met Dxg7 gespeeld hoort te worden.
Het is pas 21.15 als aan mijn bord de stukken in de doos kunnen. Na Pd4! heeft Quirine de keuze tussen het geven van haar mooiste loper, of een ongewisse tocht van haar midden op het bord bijna ingesloten dame. Maar zij kiest voor de giftige optie drie: Dxa2?? Want tot haar schrik blijkt na Ta1 haar dame geen veld meer te hebben: 1-0 dus. Mooi voor het punt, maar ik vind het ook jammer van de stelling en deze miniatuur doet ook geen recht aan haar goede spel....Wel komt het goed uit voor het verslag: ik heb alle tijd om het verloop te volgen.

De aandacht gaat eerst uit naar het bord van Willem, waar een flink publiek de bizarre stelling probeert te begrijpen. Zijn tegenstander is vanwege de gatenkaas met maar liefst een loper en beide paarden diep in zijn stelling binnengedrongen.  Het ziet er optisch afschuwelijk uit. Maar Gert-Jan Ludden die rondloopt ziet tegenkansen via een mooie diagonaal en vanwege de binding van genoemde stukken aan elkaar.  Ook is het leuk bij Frank aan 8: hij laat zijn c-pion expres nemen, maar krijgt daardoor enorm spel via dezelfde c-lijn.
Het duurt vanavond lang voor er wat meer tekening in de strijd komt. Eerst noteren we nog een remise bij Kees, die het erg zorgvuldig maar wat passief heeft gespeeld. En naast hem wordt het bij Willem na een bepaald idioot verloop ook remise: na een grote ruil rest daar een eindspel met KPL en 5 pi voor Willem, tegen KT en 7 pi voor zijn tegenstander. Die valt binnen met zijn toren en Willem moet berusten in zetherhaling vanwege een enge verre vrijpion van zwart. Dus is het nu 2-1 en zijn de middenborden weg.  Gert-Jan heeft te maken met sterk tegenspel en na de vondst Lb4! van zwart lijkt remise nabij. Aan 2 gaat het bijna helemaal mis met Klaas: hij verlokt Tony tot een offer van een stuk voor 2 pionnen bij zijn koning. En omdat ik Tony een beetje ken als weinig bange speler verbaast het me niets dat hij het offer inderdaad pleegt.  Dat kan nog net, maar vervolgens geeft Klaas met Da5?? een heel paard op d7 cadeau.  Tot verbazing van het publiek ziet Tony het zelf echter evenmin en speelt Tae1?? Omdat Klaas in de tussentijd wel beseft wat hij heeft misdaan, redt hij het paard alsnog, waarna Tony die het nu ook door heeft de rest van de partij met een zekere boosheid op zichzelf zal vervolgen.

Dan wordt het tijd om te kijken hoe Frank aan 8 via de c-lijn verdubbelt op de 7e rij en de arme koning van zwart staat onder enorme druk. Het duurt nog wat zetten, maar dan verliest de opponent zijn dame en wat later geeft hij op: 3-1 en voor de glimlachende Frank een fraaie partij...hij kan het dus zeker nog!
Aan de borden 6 en 7 zijn Alexandr en Jan door het ergste heen: Jan staat een loper voor, maar heeft 2 pionnen minder en de witte dame heeft veel schaaks.  En Alexandr heeft door een mooi gespeeld middenspel nu 2 pionnen, waar zijn opponent er geen enkele meer heeft. Wel zijn er nog stukken die het eindspel ingewikkeld maken.

Dan naar de topborden: Klaas zweeft met zijn tijd steeds rond de 1 minuut, maar zet goed. De aanval van Tony bloedt dood en als Tony een onreglementaire zet doet (schaak niet opheffen) krijgt Klaas er 2 minuten bij en volgt automatisch dameruil. Het eindspel is vervolgens simpel gewonnen voor Klaas (4-1).

Naast hem is Gert-Jan even later ook klaar: hij weet een pion te winnen en met subtiel spel en een juiste overgang naar een toreneindspel is de zege binnen (5-1).

Dan naar de borden van Alexandr en Jan. Laatstgenoemde berust in remise. Dat doet Alexandr bepaald niet, maar hij verzuimt zijn pionnen te verbinden, waarna er 1 sneuvelt. Het resterend lopereindspel met maar 1 pion erbij is potremise. En zo is weer een knappe score bereikt en is ASV vrijwel uitgeschakeld gezien het verschil in bordpunten.  De match tegen De Toren 4 in de slotronde te Elst zal de beslissing brengen. Of wanneer De Toren vrijdag niet zou winnen van Pion 2, dan is het zelfs in deze ronde al beslist!
Op de terugreis verhaalt Gert-Jan over de start van zijn mooie externe schaakloopbaan: hij zat als kind van 10 aan het zoveelste bord van Esgoo 13 of iets dergelijk en bij een 4.5 - 4.5 tussenstand (er waren toen altijd tientallen) wist hij zijn partij door een familieschaakje met damewinst te winnen,juist toen zijn vader binnenkwam om hem weer op te halen. Als held van de dag was hij zo in zijn nopjes, dat hij altijd is blijven schaken. Dus: wellicht zaten we hier nu niet als hij zelf in een flauw valletje zou zijn getrapt: kindje Gert-Jan huilend naar huis en gelijk op voetbal!
En ook merkt hij op Otto Wilgenhof nu voor het eerst gezien te hebben. En omdat we toch aan het associëren zijn vanavond: hij bleek sprekend te lijken op een maat van Gert-Jan uit het leger die luisterde naar de illustere naam Boris Bosklopper. Wat mij acuut deed denken aan een geblokte oude via via bekende op het Drentse platteland: Hotze Bosklopper! En nu we toch volop aan het kloppen zijn:

Eric Kloppers

 

You have no rights to post comments

We hebben 21 gasten en geen leden online