Zutphen 1 punt rijker na felle strijd met koploper

Rokade 1  - Zutphen 1     4-4 
Een uitwedstrijd staat garant voor mooie verhalen onderweg. Heden gaat het over interessante onderwerpen als vegetarisme, het opeten van zieke slome kippen na ze rauw de kop af te bijten bij de commando’s en de terechte straf die daar op stond: een lelijke salmonella-infectie voor het hele peloton brute carnivoren!

De auto zit sowieso vol met een doorsnede van de maatschappij uit de illustere dienstplichtige decennia in de vorige eeuw: Kees als enige ware en vast wat langhariger dienstplichtige, Gert-Jan als gedreven beroeps, invaller Rene als dienstweigeraar en ondergetekende als laffe dienstontwijker dankzij het geboortejaar 1959.

Zo zijn we in een mum van tijd in Lichtenvoorde, waar de koploper Rokade met enige spanning begint aan deze match. Wij zullen moeten winnen om nog een kleine kans op de titel te krijgen, maar met al 3 verliespunten uit 4 potjes lijkt dat dit seizoen een brug te ver, om in militaire termen te blijven. En Rokade heeft alles nog gewonnen en is bij een zege heel dicht bij de titel.
Eerst maar eens langs de borden voor de openingen. Gert-Jan Ludden aan 1 zet met wit een Staunton-gambiet voor:  een prachtige en strijdlustige opening. Klaas Hagendijk speelt aan 2 een Koningsgambiet en denkt lang na over zijn moeizame ontwikkeling.  Willem Oving zit in het Hollands aan 3, komt zelf met f4 en een geblokkeerde stelling met ruimtevoordeel is het gevolg.  Of het door verborgen patriottisme of de oranje medailleregen bij de spelen komt weet ik niet, maar ook bij Kees Henstra zie ik een Hollands ogende opening na een Engels begin.
Aan 5 zit ik met wit in mijn London-variatie; zwart speelt het niet zo gebruikelijk tegen met een snel Pc6 zonder c5 en met Lg4. Dat kost me dus meer tijd dan normaal. Bij Jan Blaak is een Morra-gambiet aan de orde. En Nagib Zafari bestrijdt met wit een wat ongebruikelijke moderne opening met 0-0-0 en kans op koningsaanval voor wit. Rene Meijer zit aan 8 in een theoretische variant van de Caro-Kann ook in een stelling met tegengestelde rokades.
Na bijna 2 uur spelen ben ik als eerste klaar: ik bereik niets en een vlakke stelling resteert: remise na 19 zetten, hoe vredig toch!.  Dus kan ik nu goed kijken hoe ons team het doet. Aan bord 1 krijgt Gert-Jan geleidelijk het beste van het spel na een leuk, maar nog niet beslissend schijnoffer Pc5! Klaas denkt eeuwen na en met 8 tegen 57 minuten en een moeilijke stelling vrees ik het ergste. Meer hoop is er eerst voor Willem Oving, die echter precies op het verkeerde moment komt met een op het oog briljant schijnoffer Lxb5?!. Zwart slaat echter genadeloos terug met g5!! En de rollen zijn omgekeerd.
Kees heeft de open f-lijn geheel in zijn bezit: hij staat veel beter. Dat geldt niet voor Jan Blaak, die aan 6 langs afgronden moet, maar mat of groot materiaalverlies steeds net weet te verhinderen. Nagib heeft initiatief en gooit er een nogal speculatief kwaliteitsoffer tegenaan. Of het volstaat? En Rene heeft een open stelling met veel stukken: een goede zwartveldige witte loper trekt de aandacht. Dan krijgt hij een remiseaanbod, wat hij op mijn advies maar aanneemt, want beter staat hij echt niet. 1-1.
We komen nu in het laatste uur en Kees  zet ons team met de mokerslag De3!! op voorsprong; stukverlies is niet te voorkomen (2-1)

Nagib wint intussen de kwaliteit terug, krijgt een triplepion en net als het remise lijkt te worden laat hij zien meer techniek in huis te hebben dan zijn opponent: hij wint toch! (3-1). En als Gert-Jan even later na eerst 2 pionnen  gewonnen te hebben bij aanhoudende druk  definitief toeslaat is het zelfs 4-1 en is een mooie zege nabij.
Veel aandacht gaat uit naar de partij van Klaas: hij staat op 46 seconden en de tegenstander op 46 minuten, een verschil dat je moet weten, want je ziet het niet goed op de klok! Onze Houdini komt zelfs nog tot 0-0-0 en lijkt op een gegeven moment zelfs in het voordeel te komen, want de tegenstander staat helemaal niet meer zo sterk en zijn tijd is geslonken tot 2 minuten. En net als de kansen zo lijken te keren geeft Klaas die dus al meer dan een uur in hevige tijdnood is helaas een kwaliteit weg en verliest het eindspel dan kansloos. Willem Oving speelt dapper door in zijn redelijk afgegraasde stelling met te weinig pionnen en gaat na een briljante paardpromotie van hemzelf alsnog ten onder. Onze hoop is dan gevestigd op Jan Blaak, die tot mijn verbazing nog knap op de been is en dichtbij remise of winst komt, maar er in tijdnood toch wreed wordt afgezet.
In de goed gevulde speelzaal klinkt zelfs gejuich op, want Rokade houdt alles in eigen hand. En wij zijn nu slechts bij een al te onwaarschijnlijke combinatie van uitslagen nog titelkandidaat. Maar goed: degraderen is helemaal niet mogelijk meer!

Eric Kloppers

 

You have no rights to post comments

We hebben 81 gasten en geen leden online