Zutphen 1 (KNSB)  geeft gemotiveerd les aan opkomende jonge talenten van Apeldoorn…En wat een uitslag!

Vandaag heb ik de eer voor de tweede keer te mogen invallen in ons zaterdagteam, nu in een grote speelzaal met wel 5 wedstrijden van Apeldoornse  teams tegelijk, het lijkt wel een toernooi! De thee en koffie wordt geleverd met een ook voor ons aan te raden systeem dat een hoop werk voor de ijverige tellers aan het eind van de avond kan besparen.

Onder het genot van deze warme drankjes wordt het ons duidelijk dat we tegen een 100% jeugdteam mogen aantreden. Ik herinner me een wedstrijd tegen een jong team van De Toren in Arnhem van jaren geleden: er werden toen vooraf grapjes gemaakt en vol onderschatting gingen we toen een pijnlijke nederlaag tegemoet. Maar nu beseft iedereen dat deze goed getrainde jongelingen die alle 5 de stappen van het stappenplan al lang doorlopen hebben en daardoor alle gemene trucjes al eens gezien hebben, absoluut serieus te nemen zijn. Hun sympathieke  trainer volgt de partijen dan ook met grote interesse..

Rechts ons team - Mark en de fotograaf, links de talenten van Apeldoorn

Met die wetenschap nemen we plaats achter de fraaie borden en stukken en een route langs de borden laat het volgende zien:

Aan bord 1 bestrijdt Klaas met wit een Caro-Kann en hij wint al snel veel ruimte. Mark is aan bord 2 wat laat aanwezig en zijn 1 e4 Pc6 opening verloopt naar een soort mix van Weens en Schots, maar het ziet er niet soepel uit.  Zoals beloofd zet ik op 3 met wit een Stonewall neer met wit nadat ik eerst de zwartveldige loper buiten de keten heb gezet. Joris speelt op 4 met zwart een Caro-Kann en het staat gelijk. Bij Nathan met wit aan 5 is het damegambiet aan de orde en met de formatie c4,d4 tegen c5 d5 is de centrumspanning optimaal. 

Roel is er gelukkig weer en hij speelt een gezonde variant van het Frans aan bord 6. Rob wijkt in zijn d4 opening nu eens af van zijn normale Londoner: hij komt nu wel met c4. En René speelt aan bord 8 weer de Caro-Kann en dat kan hij! Mijn partij vergt nogal wat concentratie en slechts dankzij Klaas die alle pgn’s heeft verzameld kan ik met enig gezag iets vertellen over het nogal unieke vervolg van deze middag.

Want als ik nog een klein uur bedenktijd over heb als mijn dappere opponent niet overeind kan blijven in een eindspel met een superieure pionnenverslindende dame voor mij tegen toren en loper voor hem, kijk ik eens om mij heen: iedereen is al uitgespeeld! En dat is niet het enige: het blijkt dat we met 8-0 hebben gewonnen: een historische zege. En het komt beslist niet omdat de tegenstanders zo mak waren, integendeel…

Ter illustratie vandaag maar eens wat meer partijen in beeld: 

Mark mag heel blij zijn dat zijn tegenstander zijn goede verdediging met 1 ellendige zet 34 Pa6? om zeep helpt, want Mark laat zich het buitenkansje 34 … Txb3! niet ontnemen.

En ook bij Nathan is het een spannende strijd geweest, die nipt de goede kant op is gevallen, zie de partij: op zet 21 had zwart met Pf6! wellicht in het voordeel kunnen komen. 

En wat te denken van Joris: hij trof een alerte en prima spelende jongeman die pas in de laatste twee zetten van de partij onnodig de mist in ging.

We kunnen wel stellen dat ons genoemde gelukkige en hyperscherpe drietal er als de kippen bij is geweest om de foutjes genadeloos af te straffen! De andere partijen waren meer uit 1 stuk. Die van Roel is voor ons niet te ontcijferen, maar het ging al in het middenspel prima, zag ik nog. Klaas sloeg met 14 Lxg6! vreselijk toe en de zwarte koning ging nog voor zet 20 mat.

Mijn partij was geheel gebaseerd op mijn sterke tegen zijn zwakke witveldige loper en materiaalverlies bleek niet te voorkomen voor zwart. Ik kwam langzaam in het voordeel en nadat zwart La6? deed ipv Dd8! ging de waardering van + 1.6 naar ongeveer + 5.5.

En Rob won (niet geforceerd) de kwaliteit en schoof vervolgens de partij gedecideerd naar winst.

René begreep de stelling na dameruil beter dan zijn tegenstander: ook hij maakte zijn witveldige loper fraai. En toen alle lichte stukken eraf waren, bleek het pionneneindspel een makkie.

Ik kan me geen enkele 8-0 zege herinneren en zo komt deze middag op een mooie plek in onze clubhistorie! Om het te vieren en om rustig na te kunnen denken over wat te schrijven besloot ik terug toch ook te fietsen en daar had ik geen spijt van, ziehier prachtige stratocumulus net voor zonsondergang  boven Bussloo: