Zutphen 1 (KNSB) - Rijssen 1  5-3

Mark en Nathan's a- en b-vrijpionnen duo's en veerkracht van René beslissen enerverende match.  

Als invaller voor Roel van Duijn mag ik proberen vandaag het KNSB team schakend te helpen en als bonus te zorgen voor het behoud van het politieke evenwicht en het verslagje… Nadat Klaas de gasten heeft verwelkomd is de ronde langs de borden aan de orde: ik noteer dat ons KNSB team op maar liefst 4 plaatsen verschilt met het 1e SOS team; ons genootschap is de laatste jaren enorm in de breedte en in kwaliteit  gegroeid. 

Aan bord 1 zit Klaas Hagendijk met zwart in het Italiaans tweepaardenspel, het ziet er nog normaal uit. Mark van den Berg komt aan bord 2 met het scherpe Morra gambiet. Vaak krijgt wit mooi spel voor de pion. Aan bord 3 zit uw verslaggever weer eens in een zwarte Stonewall, die na de zetten g6 en h5 uitgroeit tot een volledige muur van witte pionnen. Dat mag gerust een gesloten opening worden genoemd. Op 4 zit Joris van Baaren na het debacle van maandag nu lekker scherp achter het bord een Caro-Kann aan te pakken. 

Joris voor de partij: de scherpte straalt van de foto af (vergelijk met foto maandag:)

Dat is dezelfde opening die Nathan van Dam met zwart speelt aan bord 5. Peter Dupain maakt er na wat zetverwisseling een gezond ogende Catalaanse opening van op 6 en naast hem zie ik René Meijer met zwart in een Moderne opening die overgaat in Konings Indische structuren. Aan bord 8 speelt Rob Teunisse het Londens met wit zoals het hoort: na een zet of 10 staat er een voor mij nog bekende stelling op het bord. 

In het middenspel valt allereerst de chaos op het bord bij Rob op. Hij heeft pion h7 verorberd met zijn loper en ik meen zelfs een mat aanval te zien via de manoeuvre Dg6 en dan Dh5. maar zijn tegenstander heeft een venijnige tegenaanval op de in het centrum kwetsbare witte koning… Ook schrik ik een klein beetje van het tijdsgebruik van Klaas: hij heeft nog 12 minuten en zijn opponent 1 uur en 12 minuten… Verder is er aan veel borden sprake van evenwicht, zodat het vandaag zeker geen makkie gaat worden.

Rob komt niet met de genoemde poging tot mat zetten en gaat er vervolgens in de tegenaanval genadeloos af: 0-1. Joris maakt gelijk door mooi en vast spel met wit: een prima pot!

Naast hem weet ik ook te winnen nadat ik zelf de strijdbijl heb opgepakt met de scherpe zet e5?! - een pionoffer; waarna het even later over de ijzersterke zwarte velden van mij via een paar schaaks mis gaat voor de arme witte koning. Klaas redt het niet in de weinige tijd die hem nog rest, maar zijn stelling is dan ook al behoorlijk brak. het is nu 2-2 en René krijgt in veel mindere stelling een remise voorstel van zijn vredige tegenstander die met weinig tijd kampt. Hij besluit volkomen terecht een tijdje te wachten op de ontwikkelingen aan de andere 3 borden.

Bij Mark aan bord 2 lijkt het lelijk mis te gaan, want hij heeft een stuk verloren. Ook is er rond zet 40 enige consternatie, want hij dacht dat zijn tegenstander met maar 39 gespeelde zetten door zijn vlag was gegaan. Dan komt Klaas in actie: het formulier van de zwartspeler geeft namelijk wel 40 zetten aan. En deze blijkt gelijk te hebben, dus wordt de match voortgezet. 

Klaas telt de 40 zetten en trouwe supporter Lútsen en Rob kijken toe; Mark denkt vast na omdat hij terecht vreest een zetje vergeten te hebben…

Een nadere blik op de stelling maakt mijn oordeel minder pessimistisch, want met ongelijke lopers en een ijzersterk pionnenduo op de a- en b-lijnen is er sprake van forse compensatie voor het paard achter. Ik neem aan dat René dat niet allemaal heeft meegewogen in zijn besluit om door te spelen, want naast hem ziet hij dat Peter in een ellendig en kansloos eindspel is beland met ook al een paard minder…En Nathan zijn onevenwichtige stelling is uiterst moeilijk in te schatten. Dus speelt René dapper door en doet daarbij veel goede zetten, waardoor hij materieel voordeel weet te combineren met een ontsnapping van zijn miserabele opgesloten toren op h8. 

René (rechts) zit er gedecideerd bij: dit punt komt binnen!

Naast hem moet Peter de strijd opgeven, maar René trekt na lang zwoegen en middels het leggen van een echte waterlinie over het bord de partij naar zich toe. Zijn sympathieke tegenstander verzucht: “Dit is zó slecht op mijn leeftijd!”. Het is nu 3-3 en bijzonder spannend, omdat de overgebleven 2 partijen moeilijk zijn in te schatten.

Mark doet alleen maar goede zetten en als ik zijn tegenstander was, dan zou ik het paard allang hebben gebruikt voor een noodzakelijk stukoffer om minimaal 1 van de 2 zeer gevaarlijke pionnen van Mark op te kunnen eten. Tenslotte moet dat toch, maar dan heeft Mark al talloze pionnen gesnoept en het ongelijke loper eindspel dat rest is een makkie. Twee pionnen achter is in zo’n eindspel niet zelden remise, maar vier minpionnen is een beetje teveel van het kwade.

Zo is het 4-3 en is er een oploop rond het bord van Nathan. De onevenwichtigheid in het ontstane paarden eindspel zit hem in de verdeling van de pionnen over het bord. Nathan heeft met zwart net als Mark het ijzersterke duo ab-vrijpionnen en zijn tegenstander heeft aan de koningsvleugel een 3 tegen 2 meerderheid. Een pion meer dus voor Nathan , maar hoe dit aan te pakken? In de wandelgangen gaan we vooral voor opties als het opgeven van de 2 pionnen en dan in de tijd die dat oplevert snel de witte pionnen op de damevleugel verorberen. 

Nathan (rechts) vlak voor zijn geniale vondst. René op de achtergrond zet gestaag door. 

Maar dan komt Nathan met een verbluffende en bloedstollende actie: hij gaat vol voor de 2 toppionnen en laat  zijn damevleugel geheel in de steek. Daar ontstaan dan ook tot grote schrik van het talrijke publiek 2 witte  behoorlijk opgerukte vrijpionnen. Echter: Nathan blijkt een groot rekenaar, want hij heeft de variant die op het bord komt naar eigen zeggen volledig uitgerekend: hij wint op 1 tempo! Zo is het een 5-3 winst geworden in een heerlijke wedstrijd met de sportieve Rijssenaren. 

Eric Kloppers