Tom verspeelde een punt aan mij en ik verloor twee keer een half punt omdat ik twee byes moest opnemen vanwege verplichtingen bij het Schoolschaakkampioenschap. Voor mij als hardcore middenmoter een ongekend resultaat, minder voor Tom die de hoogste rating had in de B-groep. Hopelijk komt nu ook mijn rating boven de 1800: dan heb ik eindelijk een van de grootste doel van mijn leven bereikt!

Ik begon deze speeldag niet erg hoopvol. Van mijn vier winstpartijen in de voorgaande ronden was er slechts een rechttoe-rechtaan geweest (d.w.z. ik won omdat ik gewoon sterker was en beter speelde dan mijn tegenstander). In de andere drie waren er steeds momenten geweest dat ik veel slechter/verloren gestaan had en was het een combinatie van zwoegen, mazzelen en schwindelen die me de winst bracht. Ik had niet het gevoel dat dit eeuwig goed kon gaan. Van de andere kant: ik had de sterkste tegenstanders al gehad, dus wie weet... Van weer een andere kant: ik zou beide laatste ronden zwart hebben en dat is niet mijn favoriete kleur.
Anyway, 's ochtends kreeg ik Wim Jongejan als tegenstander, een speler met ongeveer dezelfde rating als ikzelf. Het bleek weer een hele worsteling te worden:

Het eerste punt van de dag was dus binnen! Medekoploper Tom won ook (net als ik in een partij waarin hij niet altijd beter stond maar uiteindelijk wel aan het langste eind trok). Hierdoor kwamen we beiden op een vol punt voorsprong op de nummer 3, met andere woorden: we waren beiden grote kanshebbers. En als we gelijk bovenaan zouden eindigen, zou ik 1e zijn omdat ik de onderlinge partij gewonnen had.
Ik was de laatste ronde ingedeeld tegen Marco Beerdsen (inderdaad: de vader van). En opnieuw werd het een verre van correcte partij, maar weer met een hoge amusementswaarde. En de uitslag was voor mij wel het meest amusant!

Voor mij een resultaat wat naar meer smaakt!
Overigens, ik heb het al eerder gezegd, kan ik iedereen aanraden aan het PK deel te nemen. Op 4 zaterdagen speel je 2 lange partijen in een uitstekende ambiance. Een prima formule! Je hebt genoeg tijd om plannen te maken, de essentie van een stelling te doorgronden, combinaties te bedenken en op waterdichtheid te checken en als je slechter staat uit te vogelen hoe je de boel toch nog kunt redden.Heel wat anders dan een dagje rapid- of snelschaak. Dat is ook wel leuk maar toch niet het echte schaken...
Bij het PK wemelt het van de groepjes Arnhemmers, Nijmegenaren en Apeldoorners. Dit jaar was er dus ook een groepje Zutphenezen maar het zou leuk als dat er volgend seizoen meer zijn!

Jos Landsheer