VDS had het team tactisch aardig door elkaar gehusseld, in de hoop zo enkele bordpunten te kunnen binnenslepen. Maar daar doen wij niet aan mee: zonder invallers zit het sterkste team in logische volgorde achter de borden in de Kroonzaal.
Nu zou ik graag uit mijn aantekeningen willen halen wie wat heeft geopend, maar helaas: ik heb ze naast het bord achtergelaten… Dus wordt het schaaktechnisch een oppervlakkig verslag, direct vanuit de beleving geschreven!
De eerste twee rondes langs de borden valt het mij vooral op dat de tegenstanders in elk geval een behoorlijke opening op de mat weten te leggen: bijna iedereen staat optisch gelijk, behalve Klaas die met een gemene truc een volle toren heeft buitgemaakt. Aan het tweede bord gaat het dus nergens meer over.

Wat is er nog meer te vermelden? Aan bord 6 een tevreden en mooi glimlachende Alexandr, die je als insider natuurlijk geen Slavisch moet voorzetten: hij pakt veld voor veld af en de witveldige loper van zwart is volledig ingebouwd en heeft een waarde van ca een halve pion…
Jan Blaak en Jaco Koster aan 7 en 8 zijn verwikkeld in strategische gevechten tegen de betere schakers van de opponent. Aan de hoge borden pakt Gert jan Ludden het op 1 met subtiele hand aan: heel langzaam, maar ook heel dwingend zien we de stukken van zijn tegenstander tot een onsamenhangende rommel afglijden, terwijl zijn loperpaar en torenpositioneringen harmonisch ogen. Klaas mag juist de felicitaties in ontvangst nemen, zijn tegenstander is nu ook overtuigd van de zinloosheid van zijn gespartel. Kees Henstra heeft aan 3 met zwart weer een heerlijke Leningrader op het bord: zijn geliefde opening. Hij is echter verre van alert en speelt naar eigen zeggen als een krant. Die krant is dan altijd nog een NRC of iets van zulk allooi, want zijn tegenstander komt niet verder dan een Spits, of erger nog: een Telegraaf. Kees weet zijn wrakke partij dus wel te winnen, maar doet daar 30 zetten te lang over. Nagib Zafari is aan 4 van alle spelers het meest in de problemen. Hij komt weliswaar een stuk voor in het Spaans, maar zijn koning is in groot gevaar. Heel knap weet hij de vele dreigingen te pareren om daarna met het surplus aan materiaal te winnen.

In het 4e uur gaat het dan hard: Gert Jan wint soepeltjes, Alexandr wint menig pion en later ook nog de kwaliteit en alleen Jan Blaak moet berusten in een remise, nadat hij een eenvoudige stukwinst gemist heeft. Jaco Koster is als laatste klaar en met het oog op het bord en de stelling geeft de tegenstander nog voordat het tijdnoodduel zal aanvangen reeds op, dit tot opluchting van Jaco, die de klok niet als groot vriend beschouwt! Intussen heb ik ook met moeite gewonnen van de veruit oudste tegenstander, ex-clubkampioen, die blijk gaf van scherpte en menig goede zet deed in een karakteristieke Boedapester. Zo werd het weer een grote zege tegen een sportieve tegenstander die zich dapper heeft verweerd en een compliment verdient!

Eric Kloppers

 

You have no rights to post comments

We hebben 199 gasten en geen leden online